Profesor Tadeusiewicz był jednym z Chłopców z ulicy Bednarskiej, wychował się w magicznym miejscu, z którym związane były losy kilkudziesięciu wyjątkowych osób: naukowców, ludzi teatru, filmu i literatury. Zafascynowany tym, co wiązało się z rozległym podwórkiem przy tej ulicy napisał o tym esej (ŻU 128). Hanna Ożogowska umieściła tu akcję książki „Tajemnica zielonej pieczęci”. Ale On wybrał studia na Politechnice Łódzkiej, a to doprowadziło Go do kariery naukowej w dziedzinie Teorii obwodów, która okazała się Jego pasją i prawdziwą miłością. Teoria obwodów nieliniowych i diagnostyka układów elektronicznych stały się na wiele lat głównym tematem dysertacji naukowych, znakomitych artykułów i książek.
W 1964 roku młody absolwent Wydziału Elektrycznego PŁ Michał Tadeusiewicz rozpoczął pracę w Katedrze Podstaw Elektrotechniki, słynnej katedrze prof. Bolesława Konorskiego, trzeciego rektora PŁ.
Przez lata zmieniła się struktura Uczelni, nazwy jednostek, ale tradycje tej Katedry przetrwały, najpierw w Zakładzie Elektrotechniki Teoretycznej, a następnie w Zakładzie Układów i Systemów Nieliniowych, a Profesor Tadeusiewicz był ich kontynuatorem, kierował tymi zakładami od 1984 do 2015 roku. Przez ponad 30 lat zgromadził wokół siebie zespół ludzi pasjonujących się tą samą tematyką, wypromował 8 doktorów, a prawie wszystkie doktoraty dotyczyły teorii obwodów nieliniowych oraz metod komputerowej analizy i diagnostyki elektronicznych układów analogowych. Ze wszystkimi podopiecznymi ściśle współpracował również później, co zaowocowało licznymi publikacjami. Tak powstała Łódzka Szkoła Teorii Obwodów.
Profesor był doskonałym dydaktykiem. Napisał szereg podręczników po polsku i po angielsku (prowadził przez wiele lat wykłady na IFE), również internetowych, a wielokrotnie wznawiana trzytomowa Teoria Obwodów jest niezwykle ceniona przez studentów. Jak mówią - w książkach Profesora nie można zmienić ani jednego słowa, każda zmiana pogorszyłaby jasność przekazu. Tak, Profesor był mistrzem precyzyjnego formułowania myśli, Jego teksty są wzorem logicznego budowania treści.
Profesor Tadeusiewicz był autorem lub współautorem 219 publikacji, w tym kilkudziesięciu artykułów w 21 różnych czasopismach o światowym zasięgu, brał czynny udział w wielu międzynarodowych konferencjach w 22 krajach. Był członkiem komitetów naukowych sześciu konferencji, przewodniczył Komitetom Organizacyjnym dwóch konferencji na PŁ. Liczba cytowań jego prac, bez samocytowań, wg. Web of Science wynosi 294, h index 12, a wg. SCOPUS wynosi 382, h index 13.
Jedna z publikacji Profesora została doceniona dwiema nagrodami w kat. najlepszy artykuł w 2015 r. w dziedzinie Obwodów i Systemów (A. H. Zemianian Award) i za najlepszy artykuł opublikowany w latach 2014-2015 bez podziału na kategorie (M.N.S. Swamy Award).
W 2019 r. nazwisko prof. M. Tadeusiewicza znalazło się na liście the World’s Top 2% Scientists - bazie danych najwybitniejszych naukowców pod względem wpływu cytowań ich publikacji (wśród kilkunastu profesorów z PŁ).
Profesor pełnił wiele funkcji organizacyjnych, był prodziekanem na Wydziale EEIA, przewodniczył komitetom redakcyjnym szeregu wydawnictw, był członkiem czterech komitetów i sekcji PAN, kierował 9 projektami badawczymi MNSzW, MNiI i NCN i wieloma projektami resortowymi i centralnymi.
Prezydent RP odznaczył Profesora Tadeusiewicza Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Był też wyróżniony Złotym Krzyżem Zasługi, trzykrotnie nagrodami Ministra NiSW, Medalem KEN, a w 2019 r. Politechnika Łódzka nadała Mu tytuł Profesora Seniora.
Profesor Michał Tadeusiewicz był tytanem pracy, najlepiej czuł się siedząc przy biurku i opracowując nowe koncepcje, a gdy wypoczywał, najbardziej lubił podróżować z ukochaną Żoną Grażyną. A poza tym… kochał też piłkę nożną.
