Spotkania w marcu i kwietniu pozwoliły poznać bliżej dwie postaci związane z operą. Ciekawe rozmowy prowadziła prof. Anna Jeremus-Lewandowska.
W świecie wielkiej opery
Częstymi gośćmi czwartkowych spotkań są śpiewacy operowi. Nasz marcowy Gość Adam Czopek doskonale wpisuje się w ten kontekst, bo choć śpiewakiem nie jest, to na pewno jest znawcą opery, autorem książek i artykułów z tej dziedziny.
Od ponad 30 lat odwiedza czołowe europejskie teatry. Jest stałym bywalcem Festiwalu Wagnerowskiego w Bayreuth, a także uczestniczy w wielu przedstawieniach w Salzburgu, Monachium czy Berlinie. Ponadto, zaangażowany jest w organizację Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego im. Krystyny Jamroz w Busku Zdroju.
Nasz Gość to autor pozycji literackich, takich jak Polacy na wielkich scenach operowych świata, Świętokrzyskie soprany, tenory i basy, czy najnowsza Saga rodu Reszków, w których szczególną uwagę poświęca polskim śpiewakom, także tym mało znanym w naszym kraju. Zainteresowania operowe Adama Czopka w większości skupiają się na Giuseppe Verdim, Richardzie Wagnerze, Wolfgangu Amadeuszu Mozarcie i oczywiście twórczości kompozytorów polskich. Jest gorącym wielbicielem Traviaty oraz Nabucco Giuseppe Verdiego. Ma w swoim dorobku szkice monograficzne poświęcone wszystkim operom Giuseppe Verdiego oraz Ryszarda Wagnera.
Pan Adam Czopek bardziej ceni pozycje klasyczne od nowatorskich rozwiązań scenicznych. Śledzi kariery polskich śpiewaków operowych, m. in. z dużym uznaniem wypowiadał się o Marcelinie Sembrich-Kochańskiej, pierwszej Polce, która wystąpiła na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku.
Wielką pasją Gościa Forum jest kolekcjonowanie afiszy ze spektakli operowych z całego świata. Większość z nich dostarczali mu sami śpiewacy, za niektóre musiał jednak słono zapłacić lub wykazać się sprytem w ich zdobyciu. Publiczność mogła obejrzeć kilka z nich „na żywo”, a większość na pokazanych zdjęciach.
Na zakończenie wieczoru uczestnicy wysłuchali refleksyjnego dzieła Panis Angelicus Césara Francka w wykonaniu prowadzącej spotkanie prof. Anny Jeremus-Lewandowskiej.
Bel Canto znaczy … piękny śpiew
Podczas kwietniowego spotkania mieliśmy okazję poznać wybitnego polskiego tenora i organizatora wielu wydarzeń muzycznych w kraju - Dariusza Stachurę.
Początki kariery muzycznej naszego Gościa sięgają czasów technikum, gdy pobierał indywidualne lekcje u prof. Jana Obrzuta, solisty Teatru Wielkiego w Łodzi. Następnie ukończył studia na kierunku wokalnym Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie prof. Haliny Romanowskiej.
Jego kunszt wokalny został doceniony przez jednego z najwybitniejszych tenorów XX wieku, Luciano Pavarottiego, z którym współpracował przy reżyserii Cyganerii Giacomo Pucciniego z okazji stulecia premiery opery.
Dariusz Stachura jest współgospodarzem Festiwalu Włoskiej Muzyki Operowej - Belcanto Per Sempre we Włocławku, na którym promowane są młode talenty z akademii muzycznych z całej Polski, a także organizuje Wielką Galę Tenorów w Ciechocinku. Obecnie snuje plany o utworzeniu festiwalu związanego z polskimi pieśniami patriotycznymi.
Nasz Gość posiada honorowe obywatelstwo Łodzi oraz Brzezin, które są jego miastem rodzinnym. Jest także szczęśliwym ojcem i dziadkiem. Jego synowie również związali swe życie zawodowe ze śpiewem, choć dysponują zupełnie odmiennymi głosami.
Dariusz Stachura udowodnił naszej widowni, że jest w świetnej kondycji wokalnej, zachwycił słuchaczy wykonaniem Cielito Lindo oraz neapolitańskiej pieśni Funiculì funiculà.